ce-e

işte geldim

burdayım:)

nerdeyse 2 ay olmuş

nasıl özlemişim blogumu ve  sizleri.

bir önceki yazımda benimle mutluluğumu paylaşan tüm arkadaşlarıma

gecikmeli de olsa çok ama çok teşekkür ediyorum.

 artık Ankaradayım

ben eşime,kızlar babalarına kavuştu.

ne zor günlermiş meğer

nasıl sabretmişiz

tekrar aile gibi yaşamaya başlayınca  anladım.

düzenli bir yaşamımız var.

taze ekmek var :)

(şimdi bu tuhaf gelmiş olabilir ama ben 2 yıldır dondurucudan ekmek çıkarıp yiyiyordum.

çünkü bakkal yoktu yakında.)

her haftasonu 130 km gidip gelmek yok.

Allah sabrını veriyor

yoksa nasıl dayanırdık bilmiyorum.

Allah tayin bekleyen herkese sabır versin.

bundan sonra daha sık yazacağım inşallah.

 ben yokken neler yapılmış,neler kaçırmışım 

şimdi doya doya  okuyayım arkadaşlarımı.

herkese mutlu pazarlar:)