30 Temmuz 2009 Perşembe

ayça,kedicik,çankırı





yazacak çooook şey var.ben çok yorgunum.içim kıpır kıpır.aklım karmakarışık.nerden başlasam ki?

en başta hediyelerimden bahsedeyim.yukarıdaki ciciler ayça nın hediyesi.tekrar teşekkür ediyorum.sen gittikten sonra hemen astım duvara:)
aslında bugün yaşadıklarımı yazacaktım ama akşam aklım başımdan gitti küçük bir kedi yavrusu yüzünden.akşam camdan bakıyordum.kendi beyaz,kuyruğu sarı bir kedi bahçede oynuyor.2 aylık falan.öyle komik ki.yaprakların peşinden koşuyor;otları yoluyor.ben de yemek ve su indirdim ona.tasması vardı boynunda.komşulara sordum kimin kedisi diye.kimse bilmiyor.insana alışkın,oyuncu,temiz bir kedicik.yürüyüşe gittik,geldik.hala oynuyor bahçede.eşimle birbirimizin gözüne bakıyoruz.
"bu gecelik eve götürsek.köpekler yer bunu.yazık ya"
ben:"minnoş????"
"ayrı odaya koyarız.kapatırız."
ben:"veterineri arayalım.belki sahiplendirebilirler."
vet.aranır.ama klinik kapanmıştır.
bu arada kedicik ayaklarımıza sürünüp şirinlik yapmaktadır.
ben:"minnoş kıskanır ama olmazsa bu gecelik alalım.yarın sabahtan veterinere götürürüz "
zaten biz bunları konuşurken kedicik bizimle gelmeye karar vermiş,peşimizdedir.
o sırada apartman görevlisi kediyi giriş katta bir kızın sabah işe giderken sokağa bıraktığını gece bazen alıp bazen almadığını söyler.bunun üzerine kız merak etmesin diye kediyi eve götürmekten vazgeçilir.
kedinin sahibi işten gelince kapımızı çalar ve kediye bakamadığını,bizim bakıp bakamayacağımızı sorar. ben zaten kafamda ona isim bile koymuşum(balım),şirinliğine bayılmışım.ama zaten minnoş hanım var.benim hayatım şu anda fazlaca karışık.
henüz bir cevap vermedik.ama sahiplenmek isteyenler olursa bana lütfen ulaşsınlar.yarın yine görürsem resimlerini de çekicem.çok tatlı bir kedi.sanırım kız.etrafınızda kedi sahiplenmek isteyenler olabilir.lütfen bu kediciğe bir şans verin.yoksa sokağa bırakılacak muhtemelen:((((
evet benim aklım kedicikte kaldı açıkçası.hayatımın karışıklığına gelince kpss ile atamam yapıldı.ben ankaradayım.atamam çankırıya yapıldı.şimdi ev düzenimiz,hayatımız değişecek.orda lojmanda kalıp evimi kapatacağım.minnoşumu alıp gidicem.eşimle hergün olmasa da haftada 3 gün görüşebileceğiz.115 km imiş arası.1 yıl dayanacağız artık.uzun zamandır uğraştığım bir şeydi memurluk.sonunda bitti bu maraton.şimdi yeni bir iş,yeni bir il,yeni insanlar beni bekliyor.hadi bakalım hayırlısı:)
yazmaktan yoruldum.ayçacım söz bugün başıma gelenleri de halim olursa yarın yazıcam:)

4 yorum:

  1. Yeni işinde, hayatında başarılar dilerim. Umarım Balım da bir yuva sahibi olur. Gelişmeleri bekliyoruz. İyi geceler.

    YanıtlaSil
  2. kedicik inş bir eve aileye kavuşur
    heni bir hayat yeni bir iş kolay değil tabi ama ALLAH yardımcınız olsun kolaylıklar versin

    YanıtlaSil
  3. Ya kediciğe ev bulalııımmmm... Ebrulicim, sen kediciğin fotoğrafını çekip bana da yollar mısın? Ben de bloga falan yazayım, birileri alsın yawrucuğu :)

    YanıtlaSil
  4. çankırı güzeldir, ben de aslen çankırılıyım.

    YanıtlaSil

yorumlarınız için çok teşekkür ederim:)