21 Ağustos 2010 Cumartesi

bugünlerde




Yorgunum çok yorgunum…
Nereden başlasam nasıl anlatsam.
Önce izmir’e kardeşimin düğününe gittik.çok güzeldi herşey.bebekle düğün de zor tabii.onu emzirdiğimden düğünün büyük bir kısmında gelin odasındaydım:(kardeşimle 1 tane resim çektirebilmişiz.
izmir dönüşü,12 saatlik yoldan gel.gece 11 de evine var.tek istediğin duş alıp yatmak olsun ki sabah tekrar yola çıkacağından az da olsa dinlenebilesin.
Ama ne mümkün.davetsiz bir misafirin var.yolunu şaşırmış bir fare bizim evde konaklamış.yorgunluk,sinir,sıcak,öykünün gaz sancıları eşliğinde ben o evde yatmam diyerek ağlayıp durdum. bir de eşim o da minnoş gibi bir hayvan demez mi?gel de bunu bana anlat.korkuyorum napiyim.
Ertesi sabah istikamet rize.yine sıcak,yine yol uzun,yorgunuz,uykusuzuz,perişanız.
Rizedeki nem,küf kokusu ile 3 hafta mahfolduk.
Ayder yaylası bile yanıyordu.
Seminer için gittiğimizden bebek ve dersler arasında koşturdum 3 hafta boyunca.ben dersteyken babası baktı öyküye.tam puan aldı herkesten.Allahtan başka babalar da vardı.eşime arkadaş oldular.hepsinin de kızı vardı tesadüf.kız babaları diye isim taktık onlara.yazık tüm gün çocuk baktılar.dönüşümlü yemek yemişler,tuvalete gitmişler,sigara içmişler.tebrik ediyorum hepsini.
benim için de öykü için de ilk ders günü çokzor geçti.3 aydan sonra ilk uzun süreli ayrılığımız.o dışarda ben içerde ağlıyorum.telefonda resmine bakıp dakikaları sayıyorum.insanın başına gelince anlıyormuş.anne olmadan önce bana bir anne böyle anlatsa hak verirdim ona ama ne hissettiğini anlayamazdım.
neyse ki bitti ve döndük.peki bir daha sıcakta arabayla yolculuk yapmak mı?bir de bebekle.almayayım alana da mani olmayayım:)
şimdi de taşınma telaşındayız.aynı binada en üst kata çıkıyoruz.asansör yok;bebek var;biz iki kişiyiz ve çok yorgunuz.dinlenemeden ev toplamaya başladık.
saçlarım da çok dökülüyor.tutam tutam dökülüyor.emzirmekten dolayı diyorlar ama moralim bozuluyor.saç kalmayacak yakında kafamda.umarım geçer bu dönem.
yapacağım işleri benim yerime başkası yapsın istiyorum.hiç halim yok,keyfim yok.sıkıntılıyım.hayatımdaki belirsizliklerin düzelmesini istiyorum.beklemek bile yoruyor beni.gönlümden geçenlerin bir an önce olmasını istiyorum.dayan ebru dayan!
sizin de gönlünüzdekiler gerçekleşsin inşallah.keyifli bir hafta sonu dileğiyle.
bugün kızım 4 aylık oldu:)

1 yorum:

  1. şekerim tabi ki dayanacaksın.. sabır sürekli yasabır de.. derin nefes al içini ferah tut.. herşey olacağına varır!

    YanıtlaSil

yorumlarınız için çok teşekkür ederim:)