Kötü bir blogçuyum ben.her gün yazacağım deyip yazmıyorum.Yazılacak paylaşılacak şeyler var ama vakit kalmıyor.sabah 06:40 ta metroya binmiş oluyoruz öykü kuşla.gün erken başlıyor bizim için.ve çoğu zaman erken bitiyor.onu uyuturken ben de uyuyakalıyorum.bir uyumasam neler yapacağım ama:(

akşamları " anne faaliyet yapalım " diyor öykü.keçeleri çıkarıp kitap ayracı yaptık arkadaşlara.

çiçekli olanı arkadaşımın kızına yaptım." anne tam da böyle birşeye ihtiyacım vardı" demiş görünce.öyle mutlu oldum ki.çocukları mutlu etmek gibisi yok.

arkadaşıma örgü battaniye-koltuk örtüsü örüyorum.kahverengiyi çok sevmediğim için örmek zor geliyor.ben rengarenk seviyorum ama onun koltuğuna da bu renkler uyuyor.

minnoş hanım yünleri görünce dibimden ayrılmıyor.pek mesuduz böyle:)

yeni nişanlanan bir arkadaşıma mis kokulu bir kalp yaptım.çok beğendi.gözleri doldu.küçük şeylerle mutlu etmek ve mutlu olmak çok güzel.