bu yastığı pembeyi çok seven kuzenim için yaptım.
düğme yerine çiçekler kondurdum.
bu sabah öykü ben işe giderken uyanıktı
ağlamadan bana el salladı.
gelirken süt getireceğim dedim.
alkışladı,sevindi.
öyle mutlu oldum ki.
büyüyor benim kızım dedim.
meme emmeyi bıraktık mesela.
bana hiç bırakamaz gibi geliyordu.ne yapacağım diye korkuyordum.
ama öyle kolay oldu ki.
sadece konuştuk onunla.
artık büyüdüğü için emmesine gerek kalmadığını konuştuk.
cumartesi iki hafta olacak.
bir de şu inadına bişey yapabilsem
(anası kılıklı)
çorap giymem,eşofman giymem,bezimi değiştirtmem
ı-ıh ı-ıh
her akşam birkaç kere bunları yaşıyoruz
sabrediyorum ama bir yerde film kopuyor
kızıyorum,ağlıyor
sonra pişman oluyorum
bu annelik duygular,vicdan,mantık arasında bir kargaşa yaratıyor
ve ben hep duygularıma yeniliyorum
PEMBE YASTIK HARİKA..ELLERİNE SAĞLIK CANIM.
YanıtlaSilAhhhh o inatları yokmu hepsimi aynı olur bunların kızınca büyümüşssek biraz bagırma banalar başlıyo ama genede sabredip bu günlere sonra gülecegimizi söylüyo büyükler inşallahda öyle olur :)
YanıtlaSilYastık çok güzel olmuş.Rengi bir kere sıcacık.Öykü için çok baskı yapma kendine...Her annenin yaşadığı olay sanırım.Böyle böyle büyüyecekler Ebru'cum.
YanıtlaSilSevgiler:)
:) canım benim yastık çok güzel olmuş ellerine sağlık. Ayrıca seni kutluyorum evli ve 2 çocuklu bir kadın olarak el işlerine de zaman ayırabiliyorsun :) maşallah diyorum ki nazarım değmesin.
YanıtlaSilseker gibi olmuss
Silkuzenin gulegule kullansin
sevgiler